در دهه های اخیر بهره گیری از ریز جلبک ها در تولید سوخت های زیستی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به همین منظور نمونه های استوک از 16 ریز جلبک کشور جمع آوری شدند.، پرورش در محیط کشت BG-11 صورت گرفت و بعد از سانتریفوژ و خشک کردن، ترکیبات بیوشیمیایی آنها با روش های استاندارد آنالیز و بهترین آنها از حیث تولید روغن انتخاب گردید همچنین تاثیر محیط های کشت مختلف بر ارزش غذایی گونه های با پتانسیل تولید روغن بیشتر مورد مطالعه قرار گرفت. گونه Isochrysis galbana با داشتن 23 درصد چربی بالاترین درصد چربی و Nannochloris atomus با 21% چربی، Isochrysis aff. Galbana با 20% چربی، و Thalassiosira pseudonana با 19% چربی در رده های بعدی قرار گرفتند. بهترین محیط کشت برای تولید آزمایشگاهی ایزو کراسیس گالبنا، ES بود که به تولید 38/28% چربی و 09/12 گرم وزن خشک زی توده ریزجلبک بر لیتر انجامید. گرچه در خصوص سایر ریز جلبک ها از جمله دنالیلا ترتیولکتا نیزمحیط کشت ES بهترین پاسخ را در بر داشت، ولی با محیط کشت F/2 در میزان چربی اختلاف معنی داری نشان نداد(P>0.05). ریز جلبک ایزوکرایسیس گالبانا و محیط کشت ES به عنوان بهترین گونه و محیط کشت جهت تولید روغن سوخت زیستی انتخاب شدند.
)