در این بررسی 35 عدد ماهی کفال بیمار از گونه پوزه باریک (Liza saliens) واجد علایم بالینی (اتساع محوطه بطنی، لاغری مفرط و بیحالی و پولک ریزی) و 33 عدد سالم از گونه طلایی(Liza aurata) (بدون علایم) در اسفند ماه 1393 از منطقه فرح آباد صید گردید. ماهیان بصورت زنده به آزمایشگاه انتقال داده شده، پس اززیست سنجی، ازآنها نمونه خون تهیه شد. از کبد ماهیان بیمار پس از آماده سازی بروی محیط لوین اشتاین جهت جداسازی مایکوباکتریوم کشت تهیه و برای 8 هفته در دمای 37 درجه سانتیگراد گرمخانهگذاری گردید. نتایج نشان داد ماهیان بیمار بطور معنیداری کوتاهتر و لاغرتر از ماهیان سالم بودند. تعداد گلبولهای قرمز و سفید، درصد لنفوسیت و نوتروفیل، میزان هموگلوبین، هماتوکریت و MCHC ماهیان بیمارکاهش معنیداری در مقایسه با ماهیان سالم داشت. لیکن میزان میلوسیت و MCV در ماهیان بیمار بطور معنی داری بیشتر از ماهیان سالم بود و میزان MCH تفاوتی در دو گروه نداشت. کاهش معنی دار فاکتورهایی چون پروتئین تام، آلبومین، گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، CPK،ALP، رادیکال آزاد اکسیژن و IgM تام در ماهیان بیمار دیده شد ولی افزایش معنی دار میزان آنزیمهای ALT و AST در ماهیان بیمار وجود داشت. در بررسیهای باکتری شناسی مایکوباکتریوم جداسازی نگردید. یافته های حاصل از بیومتری ونتایج پاراکلینیکی نشان داد ماهیان بیمار از یک کم خونی هیپوکرومیک ماکروسیتیک همراه پن لکوپنی و ضعف ایمنی شدید ناشی از یک گرسنگی طولانی مدت رنج می برند که این امر میتواند آنها را نسبت به عوامل عفونی از جمله عفونتهای مایکوباکتریومی حساس نماید.
)